Karma is a bitch in Cambodia

Vanaf Don Det vervolgden onze reis naar Siem Reap. We hoorden dat het verstandig is om de grens overgang met meerdere mensen te doen omdat het heel corruptie is. Dit hebben we dan ook gedaan met de Britten en Fleurtje.  Vanaf Don Det moet je eerst met de boot naar de overkant. Het was me toch een dagje, we zaten in een boot die niet vertrok omdat een man(toerist) iets niet had betaald. Blijkbaar had de man de dag ervoor een kapotte boot en had daarom 3 dollar minder betaald aan het bedrijf.  Volgens mij in overleg maar de man van het bedrijf had er nog een nachtje goed over geslapen (denk ik). Als toerist kun je dan ook vrij weinig doen dan betalen anders kom je niet aan de overkant. Jammer dat het zo moet gaan.

 Uiteindelijk aan de overkant lukte het Laura niet om geld te pinnen, het geld was op waardoor deze nog even snel bijgevuld moest worden. Een man reisden met ons mee en wilden voor ons de visums regelen maar dan koste wel 40 dollar. Ik had gehoord dat je het beter zelf kon doen en dat deed ik dan ook samen met Fleur. Het was wel even uitzoeken maar uiteindelijk snapten we het. Ze maken je het dan expres moeilijker en die man (die het regelden voor de rest) lachte ons uit en maakte grappen. We moesten een gezondheidsformulier invullen terwijl de rest dat niet eens hoefden. Uiteindelijk scheelde het 3 dollar maar ik had maar 2 dollar betaald. Ik gaf mijn paspoort af met geld in mijn hand, overduidelijk op de toonbank. De man legde mijn paspoort weg en negeerde me daarna gewoon. Aan de mensen na mij vroeg hij geld waardoor de man achter mij in de rij zei loop maar door dan zie je het zo wel. Nou niets dus gratis visum alleen een exit stempel betaald. Maar je weet wat ze zeggen karma is a bitch.....

In Laos kregen we kaarten voor de bus, maar ik kreeg als enige een witte en de rest een roze. Ik zei ik wil wel bij een iemand zitten die ik ken. Dus gelukkig kreeg laura ook een witte. De bussen (van de witte kaartjes) zaten al vol maar wat bleek er zaten twee roze in. Niet dat ze dus de kaarten omwisselen nee de mensen moesten eruit en de tassen van het dak. Heel efficiënt. De man die alles regelden zei jaaa na de grens is er een grote bus dan zitten jullie allemaal weer samen. Nou wat na het visum de bus in. Laura merkte al op dat er weinig mensen in de bus zaten. De man kwam ook nog de bus binnen om de paspoorten te brengen van mensen die het door hem lieten doen. Nou de busreis kon weer beginnen, een paar hobbelige wegen maar we zaten allemaal comfortabel met twee stoelen p.p. Na een uur stopten de bus en mensen die naar Siem Reap gingen moesten eruit. Daar stond een kleine minivan klaar. Tas eruit en de bus in, mijn tas had ik voor de minivan gezet. Ik zag al dat er weinig plekken waren en ging alvast zitten. Er zaten al 4 Cambodjanen (inclusief  bestuurder) en wij waren met 12, terwijl de bus maar voor twaalf was. Na een 15 minuten discussiëren bleek dat de bus alleen voor mensen met roze tickets was. Twee Cambodjanen hoorde officieel ook niet in de bus te zitten.   Vervolgens zei de man van de minivan dat Laura en ik onze tassen eruit moesten halen. Al gauw merkte ik dat mijn tas nergens in de bus stond waardoor ik in paniek raakte. Ik hoorde ook iemand zeggen dat de buschauffeur hem terug had gezet. Oo wat een pech, backpack weg!!!! Gelukkig zat er nog iemand in de bus die we kenden en hadden we beide ook wifi wat ook een wonder is.  De man van het bedrijf had ook nog gebeld. Na een hoop geregel zou mijn tas morgen om 1 uur bij het busstation zijn. Nou ik maar hopen dat het zo was, toen maar probleem proberen op te lossen. We zijn uiteindelijk maar met zijn alle in de minivan gaan zitten. Het was krap voor rit van 5/6 uur maar goed we zaten erin. In de avond hebben we daarna flink wat borrels genomen om de ellende te vergeten. 

Om 9 uur stond ik al op om het hostel te laten bellen naar het nummer waar ik al eerder contact mee had gehad. Check check dubbel check. Na wat telefoontjes bleek het inderdaad te kloppen. Ze waren echt heel aardig in het one stop hostel en hebben me heel goed geholpen. Ze hadden ook een tuk-tuk driver geregeld maar met al dat gestress had ik de dag ervoor al half wat afgesproken met een andere tuk-tuk driver (Ronnie) om ons op te halen. Hij was heel opdringerig en om van hem af te komen zei ik maar gauw ja! Nou Ronnie flex (zo noemde we hem) zat dus al een half uur te wachten en was boos. Achteraf zijn we maar met hem naar het bus station gegaan. Bij de eerste bus die arriveerden zat gelijk mijn tas. Oooo wat was ik blij! Ik zou het anders echt even niet meer weten. Helaas door de kater hebben we het die avond niet uitbundig gevierd. 

De volgende dag zijn we Romina (oude bekende uit Laos) op gaan zoeken bij het zwembad van haar hostel. Lekker een rustig dagje. In de avond zijn we nog naar een Cambodjaanse  dansshow onder het genot van een wit wijnje. Dit miste we echt want dat hebben ze niet overal en cocktails zijn veel goedkoper. 

De volgende dag zijn we naar Ankor Watt geweest en hebben we verschillende temples gezien. Bij de Ankor Watt zelf hadden we een gids gehuurd die ook nog vloeiend Spaans spreekt. De tour hebben we uiteraard wel in het Engels gedaan. Het is echt zo mooi daar. Helaas heb ik de Tha Prom niet gezien waar ik echt van baal want dat blijkt de mooiste te zijn en Tomb Raider is daar gefilmd. Maarjaaa het is ook heel groot daar, sommige mensen gaan wel drie dagen.

Na Siem Reap wat we echt een leuke stad vinden, kwamen we terecht in Phnom Penh. Mijn backpack had deze stad al eerder bezocht maar nu was het tijd voor ons. Ik vind Phnom Penh echt geen leuke stad, die komt mede door alle bagsnichers. De eerste dag wilde we de Zilveren Pagode bezoeken en dit wilden we te voet doen zoals we dat meestal doen. Helaas kwamen we er niet uit met de kaart en pakte Fleur maps op haar telefoon. Na 5 min reed er een scooter voorbij met twee mannen en een trok de mobiel uit haar handen. We waren echt in schok en ik had het zien gebeuren omdat ik ze al niet helemaal vertrouwden. Een man was ze zelf achterna gegaan maar helaas zonder resultaat. Om het te verwerken zijn we eerst even terug gegaan naar het hostel en hebben onze rugzak afgedaan. Sommige mensen worden zelf over straat meegesleurd als ze je  rugzak willen hebben.  Vanuit de tuk-tuk wordt ook gejat, daarom zijn veel tuk-tuks ook afgezet met hekken. Het leek ons daarom slim om alleen met een moneybelt over straat te gaan. Laura maakte hier voor het eerst kennis met de moneybelt haha. 

Na wat rust zijn we toch met de tuk-tuk naar de Zilveren Pagode gegaan. Het was mooi maar het is een beetje vergelijkbaar met het Grand Palace in Bangkok. Daarna gingen we gelijk naar het politie bureau om aangifte te doen. De politiemannen waren nog in dromenland dus die hadden we even uit hun slaapje ontwaakt( 4 uur s' middag) De aantal liepen zelf zonder shirt rond. Het was ook echt moeilijk om uit te leggen wat we nu precies kwamen doen. Fleur heeft toen zelf maar het formulier ingevuld. Een agent maakte stiekem foto's van ons, het was blijkbaar een hele happening. In de avond zijn we weer Indiaans gaan eten met wat andere bij Flavours of India. Echt de beste tot nu toe. Ik had vooraf een samosa en daarna een soort vegetarisch curry met maan brood (met noten en gedroogd fruit). Heerlijk, ik ben helemaal verliefd. 

Op onze laatste dag in Phnom Penh hebben we de Killing Fields bezocht en de gevangenis.  Ik werd er helemaal stil van. De Killing Fields zijn de plekken waar de Rode Khmer duizenden mensen ombracht en in massagraven begroef. Tussen 1975 en 1979 kwamen in Cambodja bijna twee miljoen mensen om het leven tijdens het regime van de Rode Khmer onder communistisch leider Pol Pot.

Slachtoffers waren leraren, studenten, stadsbewoners en intellectuelen. Zelfs mensen met een bril waren doelwit van de machthebbers, omdat ze dachten  dat zij slim waren. Meestal waren het gewone Cambodjanen maar er zijn ook een aantal buitenlanders gevonden die op dat moment bijv journalist waren. 

Als een persoon werd op gepakt werd heel het gezin meegenomen. Zelfs baby's van een paar jaar oud.Zo wisten ze zeker dat niemand wraak zou nemen. Alles wat heel heftig maar het ergste vond ik dat de baby's tegen een boom werden geslingerd om ze te doden en dat de moeders dit moesten aanzien. 

We zijn ook naar de Tuol Sleng gevangenis in Phnom Penh geweest. Het ondervragingscentrum van de Rode Khmer. Hier werden mensen gemarteld en gedwongen om valse bekentenissen af te leggen voor dat ze naar de Killing Fields werden gebracht. Bloedvlekken zijn zelfs nog te zien. 

Na de heftige dag zijn we nog een drankje gaan doen bij de bar van Mad Monkey(ons hostel). We waren de  avond dat we aankwamen al wat gaan drinken bij de Monkey bar en daarna bij een andere bar. Hier kwam Laura aan de praat met een Cambodjaans meisje en die wilden met ons naar een club. Wij twijfelen maar achteraf toch gedaan. Nou wat een club alleen maar oude Westerse mannen en jonge schaars gekleden Cambodjaanse vrouwen. Een biertje was er ook al drie dollar en dat komt niet vaak voor. Na tien minuten vonden we het dan ook mooi geweest. We hebben toen geen tuk-tuk gepakt maar zijn achterop bij een scooter taxi gegaan.  Een keer nooit meer, het was wel grappig  maar niet voor herhaling vatbaar. Dit was ook nog voordat fleur berooft was want daarna durfden we minder goed de straat op. Na twee dagen hebben we Phnom Penh verlaten en was onze volgende bestemming Sihanoukville. Hier volgende keer meer over!! X