Whale Sharks, Turtles, Loris and Minnie Mouse in the Philippines!

De Filipijnen, wat een prachtig land. Het is het mooiste land, wat ik tot nu toe heb gezien. Het was ook het land waar ik het meest bang voor was om naar toe te gaan, maar ik heb me niet onveilig gevoeld en de locals zijn super aardig. Mijn visum heb ik zelfs verlengd om meer te zien. Toch weet ik dat dit niet de laatste keer is dat ik hier ben.

Mijn reis hier begon op 8 Januari, na drie vluchten achter elkaar waarvan een binnenlandse vlucht kwam ik aan in Cebu in de avond. Een meisje die ik had leren kennen in Vietnam was ook in de Filipijnen. Michelle uit America, haar zag ik weer in Cebu. Samen met twee Engelse meisjes zijn we gaan reizen. Michelle had ze leren kennen in Thailand. Paige, een hele sociale, grappige meid die van Disney houdt haha. De andere heet Emily een lange, blonde dame maar een wat stiller meisje vergeleken met Paige maar dat kan ook bijna niet anders. Michelle is echt de mama van de groep en vogelt alles uit. Paige voert de gesprekken met de locals om dingen te regelen en om informatie te verzamelen.

Cebu city hebben we direct verlaten en we zijn door gegaan naar Bohol met de boot. Overal moet je terminal fee betalen en dat is nog niet eens goedkoop. Toen we in Bohol aankwamen namen we voor het eerst een tricycle naar het hostel. Het was niet de meest prettige ervaring omdat de tricycle van mij en michelle er ineens mee stopten en we reden net een heuvel op. We stopten en even schudden en hij deed het weer even tot het tankstation. Gelukkig had het hostel nog plek maar achteraf snapte ik waarom. Er zaten ratten in het plafon die heel de nacht druk bezig waren, echt verschrikkelijk. Die avond hadden we nog een drankje gedaan want het was de verjaardag van Jeroen, een jongen uit Tilburg. Wat toevallig weer!

De dag erna zijn we met de auto naar alle bezienswaardigheden geweest met drie andere meiden. We zijn naar de Chocolate Hills, Butterfly Garden, Wooden Bridge geweest. Ook hebben we lorissen gezien, dat was best bijzonder want die leven niet op veel plekken. Na nog een nacht met ratten in het plafon zijn we naar Alana beach gegaan. Hier hebben we twee nachten door gebracht. Een dag hebben we een grot bezocht waar je kan zwemmen. De dag erna hebben we een tour gedaan. We hebben toen twee eilanden bezocht en gesnorkeld. Het laatste eiland "Isola di franceso" had een kleine loop weg van zand, wat heel mooi was.

Na een paar mooie dagen op Bohol, hebben we vanaf Alana beach de boot gepakt naar Oslob. Hier hebben we met Wale Sharks gezwommen. Het was wel heel vet maar de dieren worden wel gevoerd, wat dus niet al te goed is. Later die middag hebben we nog een waterval bezocht. Elke keer denk ik weer een waterval naar toch blijft het me verbazen hoe verschillend ze kunnen zijn. Het was een hele klim en een jongen bood ons aan om achterop de gaan bij verschillende scooters. We waren al best laat en besloten om het te doen. Het uitzicht was weer prachtig en dit geld ook voor de waterval. Het begon helaas wel hard te regenen waardoor ik en Paige schuilde in een grot. De rest zwom gewoon verder.

We verbleven in een super duur hostel 14 euro per nacht maar het was het enige in de buurt. De kamers waren wel super en uitzicht op de zee. Het hostel werd gerund door een Nederlander die weten natuurlijk wel wat ze kunnen vragen. In de omgeving hebben we verder nog twee watervallen bezocht, een was een soort hike. Waterschoenen en een onderwatercamera zijn echt een must wanneer je naar de Filipijnen gaat. Gelukkig ben ik met twee dames met een Go Pro. Bij de Hidden Waterfall kon je overal van afspringen. We kregen een paar jonge mannen mee die zelfs een kokosnoot uit de palmboom haalden voor ons door simpel weg gewoon de palmboom in te klimmen. Bij gymles kwam ik niet eens omhoog bij het touw. Het was super gezellig, na een groepsfoto gingen we weer naar het hostel waar het BBQ avond was.

Na Oslob hebben we de boot gepakt naar Apo eiland waar we twee nachten verbleven. Het is een super klein eiland en heel primitief. Je moet je zelf namelijk wassen met buckets. Naast duiken, snorkelen en de berg lopen is er niet veel te doen.Het duiken is heel mooi, er zitten hele grote schilpaden in de zee. De bootreis na het eiland toe had ik weer de beste plek, ik was zeiknat maar de dolfijnen die een stuk met ons meegingen maakte mijn dag weer goed.

Onze volgende bestemming was Boracay, het party eiland zou ik maar zeggen. Alles is super duur maar Paige was 19 januari jarig en ik de 22ste, dus dat moest gevierd worden. We wilde niet vliegen dat was duur dus hebben we twee dagen gereisd. Het was me een rit maar in de bussen werden films gedraaid, dus ik vermaakte me wel. Paige wilde graag Harry Potter zien en dat kreeg ze dan ook voor elkaar. Toen we de bus verlieten werd de naam Harry ons nog nageroepen. Echt ik lach me helemaal kapot met haar. Mijn verjaardag was echt top. Paige kreeg met haar verjaardag een ballon en een haarband met gekleurde stengels. Zij draagt het dan ook met trots en laat iedereen weten dat het haar verjaardag is. Ik had even duidelijk vermeld dat het voor mij niet hoefde maarjaaa ik kreeg het ook. De ballon is je birthday wapen zegt ze dan voor gratis drank. Daarnaast kreeg ik een paar mooie Minnie Mouse oren en een hoop plak tattoos. Gelukkig kreeg ik het voor elkaar dat ik er maar drie op hoefde. In de avond heb ik nog een verjaardagsduik gedaan. Boracay heeft wel echt een mooi wit strand.

Op Boracay hebben we niet veel meer gedaan dan feesten, lekker eten, op het strand liggen en shoppen. Het waren een paar gezellige, dure dagen maar ik was ook blij dat we weer verder gingen. Als je weinig tijd hebt zou ik zeker Boracay skippen want er is zoveel moois te zien. Na de feestavond hadden we een zware ochtend want we moesten al om 7 op voor onze vlucht naar Palawan. Heel de dag liep ik rond met mijn Minnie Mouse oren en mijn nieuwe moneybelt. Dus ik zag er prachtig uit op mijn verjaardag. Mijn ballon was ik helaas verloren, maar met twee tassen was ik wel zoet. Mijn backpack is nu 18 kg echt zwaar, Michelle heeft mijn toilettas over genomen tijdens de vlucht omdat ze maar 15 kg p.p had geboekt. Ook heb ik een nieuwe dagrugzak moeten aanschaffen want de rits ging niet meer dicht. Hier had wat kleding in gestopt en mijn tas was ineens 13kg. Na een tricycle, boot, bus, twee vluchten en nog een tricycle kwamen we aan in Puerto Princesa. Waar ik volgende keer meer over zal vertellen.X