Wombats on tour!

SYDNEY --> MELBOURNE 

Onze eerste nacht kamperen begon geweldig. Het regende hard en onze tent is niet water dicht. Ondanks dat waren we nog vrolijk en gingen we naar de Blue Mountains, deze liggen op negentig minuten rijden ten westen van Sydney. We gingen hier een dag naar toe en deden hier de Wentworth Falls track en bezochten de Three Sisters. Je hebt hier een onvergetelijk uitzicht over de regenwouden en eucalyptusbossen.

Daarna kwam Chantal ons vijf dagen vergezellen. Zij zat bij ons in de villa en wilde ook naar Melbourne. Toen we haar hadden opgehaald op het trein station deden we boodschappen en hebben we een leuke plek opgezocht om te overnachten.

De volgende dag gingen we naar Jervis Bay voor Hyams beach, een klein strand met wit zand en helderblauw water. Na wat rust op een mooie plek hadden we nog een korte stop in Narooma. Daar heb je mooie uitzichtpunten en de Australian rock, het gat in de rots heeft een gelijkenis met een kaart van Australië (zonder Tasmanië). Helaas hebben we geen zeehonden gezien maar die zitten vooral op het eiland dichtbij Narooma.

Onze route vervolgden naar Mount Kosciuszko, de hoogste berg van Australië en hier waren we twee dagen. Joran wilde hier graag met de mountainbike de berg af en wij, de dames deden de hike naar het hoogste puntje van de berg. We zijn met de stoeltjeslift omhoog gegaan en daarna begonnen we aan de wandeltocht naar de top. Het was boven best fris dus we namen eerst een warme chocomel met marshmallows voor dat we aan de 13,5 km begonnen.

Het dorpje ligt op 1370 m., de lift bracht ons tot 1930 m. hoogte. De top van de berg lag op 2228 m. Het was soms een steile klim maar goed te doen. Het was zeker de moeite waard en het was een mooie beloning. We stonden op de top van de hoogste berg van Australië met een mooi uitzicht en er lag zelfs een beetje sneeuw!

Vanuit  daar zijn we doorgereden naar Wilson Promontory, wat best een eindje was dus overnachten we in de bergen. Midden in de nacht schrok ik me dood want het was net of er een geit in mijn oor aan het mekkeren was. Tot de dag van vandaag weet ik nog steeds niet wat het was. Eerst dachten Ilse en ik een wombat maar toen we de dag erna bij Wilson Promontory overnachten zagen/hoorden we er genoeg en dat geluid maakte ze niet haha. Ik ging 's nachts nog naar de wc, wat ik al eng vind. Toen zat er ook nog een grote spin op de wc, daarom besloot ik maar naar de tent terug te rennen (waarom no ideaaa). Het leek toen net of er een hond op me af kwam maar het waren twee wombats. Ik gillen en heel de camping was wakker maar ze renden me gewoon voorbij. Ik denk dat ze dachten dat ik op ze af kwam ofzo. Ilse wilde ze ook graag zien dus toen ik er een langs de tent hoorde, is ze gaan kijken. Voor de tent zat hij met zijn billen omhoog, leuk om te zien maar ook iets te dichtbij dus toen ging de tent snel weer dicht haha. Onze dag kon niet meer stuk!

Nu weten jullie waar mijn blog naam vandaan komt en ook omdat Joran ons Wombats noemt (heel aardig) dus vond het wel toepasselijk. Hij vind het iets te gezellig met drie meiden op pad maar af en toe draaien we zijn favoriete liedje oerendhard en dan is hij weer vrolijk (hoop ik haha).

Voor dat we Wilson Promontory aankwamen reden we over de Great Alpine Road, een route met schitterende berglandschappen. Het was een vol dagje in de auto zitten maar het uitzicht was prachtig. Na onze nacht met de Wombats gingen we Wilsom Promontary verkennen. Wilsons Promontory is een schiereiland. Het zuidelijke punt vormt de scheidslijn tussen de oostkant van de Tasmanzee en de westkant van de Zuidelijke Oceaan. Het park is gratis en het is prachtig. Het is tot nu toe het mooiste nationale park dat ik heb gezien. We deden eerst de hike naar het Pillar point. Als eerst loopt je langs de Tidal rivier, door de bossen en daarna heb je een uitzicht op een schitterende kunstlijn. De tweede hike "Wildlife" vond ik minder het was warm en het zat er vol vliegen en sprinkhanen. Voor de twee Kangaroos die ik heb gezien vond ik het niet de moeite, maar we gingen ook rond het verkeerde tijdstip. We reden namelijk door naar de Philip Island voor de pinguïnparade, deze vind daar elke avond plaats tijdens zonsondergang.

Philip island is ook een schiereiland en staat bekend om de pinguïnparade. Iedere avond rond 21:00 komen er z'n 3500 pinguins het strand op gewageld. De pinguins komen dan aan land om naar hun nesten te gaan en hun baby pinguin te voeden. Rond een uur of 9 kwamen de eerste pinguins voorzichtig het strand op gewacheld. Enigzins wat onhandig kwamen ze de zee uit en liep het land in. Super schattig want ze wachten ook op elkaar. Boven de nesten waren wandelpaden gemaakt, hierdoor konden we zien hoe al die pinguins op zoek gingen naar hun eigen huisje. Het is super toeristisch en best prijzig maar ik vond het zeker leuk om gezien te hebben. Je mocht helaas geen foto's maken maar Joran had er toch een gemaakt, zie hier het resultaat.

Verder zijn we nog naar the Nobbies geweest op Philip island, waar je prachtig uitzicht hebt over de zee en bijbehorende kustlijnen. Hier hebben we ook een aantal pinguïns gezien maar ze zitten wel verscholen in hun nest. Als echte Nederlanders hebben we ook de fiets gepakt zijn we Churchill Island rond gereden met een korte stop bij de chocoladefabriek voor een Baileys truffel. Het was fijn om weer even te fietsen. Joran had geen zin om te fietsen en besloot de band te verwisselen. We hadden de dag ervoor een lekke band en die had hij in de ochtend laten maken. Na Philip Island gingen we door naar Melbourne. Daar volgende keer meer over!