Back on the road, bye Inglewood!

Na een leuke vrijdag avond in Inglewood, vertrokken we zaterdag naar Brisbane. We hadden dus nog goed afscheid kunnen nemen van iedereen. In de andere pub was een kerstborrel van het werk en de meeste collega's waren aanwezig.  Ik mocht om tien uur stoppen zodat ik ook nog kon feesten. Ik ga het zelf een beetje missen!

Maar goed back in Brissie en jaa hoor het zonnetje schijnde. Brisbane was ook al helemaal in de kerstsfeer met alle mooie versieringen en er was een kerstparade, heel leuk om te zien. Verder hebben we die dag nog een broodje kroket en frikandel speciaal gegeten in de Botanic garden en pakte we de ferry zodat we Brisbane konden bewonderen vanaf het water. Ik heb Brisbane nu echt op een andere manier gezien en zou er zo kunnen wonen. Wat een zonnetje kan doen! 

Bepakt en bezakt liepen we de volgende ochtend naar de Bushalte op naar Yamba. We hadden best veel boodschappen en ik had ook nog wat gewinkeld dus mijn tas was ook een paar kilo zwaarder. Het was opzich wel fijn om het met de bus en je hebt (af en toe) wifi en kan je telefoon opladen maar mijn tip is echt doe Australië met eigen vervoer zoveel beter!!

Hoewel Yamba een klein dorpje is, hangt er wel een leuk en relaxed sfeertje. Naast wandelen, surfen en zwemmen is er niet heel veel te doen, maar ik vond het zeker een bezoek waard. In Yamba hebben we de Shane’s tour gedaan. Dat is de tour die de eigenaar van ons hostel verzorgd om zo de mooie plekjes van Yamba te laten zien. Shane wilde voor vertrek eerst even uitleggen wat we allemaal gaan doen en waar we  op moeten letten. Zo vertelde hij dat we van kliffen af zouden gaan springen. We zouden klein beginnen, maar hoog eindigen. Z’n 18 meter hoogte… Ik dacht dat moet wel lukken. Je komt ten slotte terecht in water. Maar toen hij ging uitleggen hoe we moesten springen en foto’s liet zien van mensen die door het kliff jumpen ernstige verwondingen hadden opgelopen, werd ik minder blij. Zo zat er een foto bij van iemand die zijn neus dicht knijpt tijdens het springen, iets dat ik ook doe, en diegene had daardoor een gat tussen de binnenkant van zijn bovenlip en neus opgelopen. Shane vertelde in ieder geval welk verhaal achter de foto zat en was onwijs enthousiast. Na zijn uitleg was het alleen nog wachten op zijn red bull en dan zouden we gaan vertrekken. Ik dacht die gast is al hyper actief, die cafeïne gaat dat alleen maar verergeren. 

Shane dronk zijn redbull in een keer op en toen gingen we. Alles verliep prima tot we bij de Blue & Green pools aankwamen. Shane zag een slang net een hol inkruipen en hij vond het wel een goed idee om die slang uit zijn hol te lokken en aan ons te showen. Ik dacht jaaa leuk maar ook spannend natuurlijk vooral toen we onze slippers uit moesten doen, zodat we beter konden rennen als hij ons aanviel. Ik dacht deze nieuwe Steve Irwin spoort niet. Hij stootte!!! ook Zijn hoofd maar ging daar vrolijk weer het hol in.  We hebben wel een uur staan wachten tot hij uiteindelijk de ‘slang’ te pakken had. Hij gooide het ding naar Ilse (zijn slachtoffer) toe en iedereen schrok ervan. Totdat we ineens allemaal doorhadden dat het een platic beest was.  Ik vond een aantal dingen al vreemd en toe hij het gooide dacht ik ook waarom zou je dat doen maar goed hij kan zo goed acteren. Hij had ons al die tijd voor de gek gehouden. En niet alleen dat, het kliffjumpen was hij nooit van plan te gaan doen. Ja we hebben gesprongen, vanaf een hoogte van 5 tot 8 meter. Maar het was allemaal toneelspel om ons bang te maken. De foto’s waren niet van het kliffjumpen en zijn redbull was gevuld met water. 

Na de tour hebben we nog gesurfed totdat de zon bijna onderging, daarna genoten we met een lekker biertje op het strand. We zagen verschillende manta's springen in het water. Het surfen ging best goed en daar was ik heel blij mee, want na mijn Tenerife surf ervaring had ik er niet meer zon vertrouwen in. We kregen niet veel hulp maar de tips die ze gaven waren goed. De belangrijkste tip geen schoenen of slippers op het strand haha, dat is taboe in de surf wereld. 

De avond ervoor hadden we meegedaan aan het beerpong toernooi en tot mijn verbazing kwam ik best ver met mijn partner Dylan. Hij was een hele leuke, vrolijke kerel en kan ook nog goed dansen. Ondanks we verloren in de halve finale had ik een top avond mede door hem. 

Na Yamba gingen we door naar Port Macquarie, hier kon je een mooie kustwandeling maken. Terwijl je langs de kust loopt zie je honderden stenen die een kleine muur vormen langs de zee, deze zijn door bezoekers geschilderd om vieringen te markeren. In de middag gingen we naar het Koala-ziekenhuis, onderweg  zagen we in een aantal bomen veel vleermuizen zitten, heel apart.

In het ziekenhuis maakten we kennis maakten met verschillende koala's die daar waren omdat ze ziek of gewond zijn. Helaas zijn koala's vatbaar voor Chlamydia, wat ernstige gevolgen kan hebben zoals blindheid en onvruchtbaarheid als ze niet op tijd worden geholpen. Andere slachtoffers zijn in het ziekenhuis door bosbranden of aanrijdingen. Alle koala's hebben een naam en deze mocht de vinder bedenken. De Joey's (baby koala's) gaan met vrijwillers mee naar huis en groeien daar op, tot dat ze vrijgelaten kunnen worden. De joey's zijn hun moeder verloren of de moeder kan niet niet meer voor ze zorgen. De vader speelt nooit een rol in de opvoeding. 

Na een fijne dag gingen we in de avond door naar New Castle, waar je ook een mooie kust wandeling kan maken. Aan het einde kon je over een brug lopen waar je ook mooi uitzicht had over de stad en zee.  Na de wanding zocht ik verkoeling in het Bogey Hole, een uitgegraven zwembad (door gevangen) en onderhouden in de oorspronkelijke staat door de stad. Je staat gewoon tussen de rotsen en de zee in een soort van prachtige zeeput. 
In de avond pakte we laat de bus naar Sydney. We gaan daar kerst en oud en nieuw te vieren. Tot snel!