All good in Inglewood!

Daar waren we dan in Inglewood, een klein dorp met 950 inwoners. In een straat bevinden zich twee mini supermarkten, een coffee shop, twee pubs, wat winkels en een dokter, daaromheen zitten een aantal straten met huizen.

Op maandag ging om 8 uur de wekker en dat was weer even wennen. Dave wilde ons brengen want het was anderhalf uur lopen naar de Chuckfarm, zoals ze de kippenfarm hier noemen. De andere dagen konden we gelukkig met andere backpackers meerijden. Op de farm ontmoeten we Terry en na een kort gesprek vulden we formulieren in en daarna kregen we een rondleiding en witte regenlaarzen.

Dinsdag begonnen we dan met werken om 5 uur op de Chuckfarm. Een groot deel van de inwoners van Inglewood werkt hier en de meeste blijven hier waarschijnlijk de rest van hun leven werken. Nou.. ik kan je vertellen voor mij zijn zeven weken genoeg, het is prima werk alleen een beetje saai. We sorteren kippenpootjes, dijen, filets en vleugels, die vervolgens in de machine worden verpakt. De laatste week mocht ik ook nog op de "kill floor" werken. De kippen worden aan slachthaken opgehangen en dan worden verschillende handelingen uitgevoerd. Ik moest met snelheid de overgebleven veren uit de kippen trekken. Ondanks ik het soms zielig vind, was het ook intressant om te zien hoe alles in zijn werk gaat. Daarnaast was het fijn om een keer wat anders te doen en daar was het absoluut niet koud, het zweet brak me uit. Iedereen lachte ons trouwens uit op het werk, omdat we vier paar sokken en drie dikke vesten dragen en dan nog af en toe koud hebben, ongelofelijk.

De collega's zijn allemaal aardig en behulpzaam, wat het ook een stuk leuker maakt. Ongeveer een derde deel bestaat uit backpackers en dat is ook een voordeel. In het weekend zijn er dan regelmatig huisfeestjes waar ook locals op aanwezig zijn. Ons eerste huisfeestje vond 'helaas' bij ons (Dave's huis) plaats terwijl Dave duidelijk had gezegd dat we geen mensen mochten uitnodigen. We hadden een kamergenoot Alec, een Amerikaanse jongen die vond dat hij dat wel mocht. Het was een leuke avond tot dat later op de avond een gevecht ontstond en de politie erbij moest komen. Dave was niet blij, wat ik goed begrijp. Toen hij terug kwam uit Turkije was hij heel boos op Alec en heeft hem toen uit huis gezet. Op ons was niet boos gelukkig, al scheten we wel in ons broek toen we hem zagen.

Ik verbleef alleen de eerste week in Dave's huis want naast Chuckfarm werk ik in het weekend bij de "Royal pub". Voor 12 uur krijg ik accomodatie en avondmaaltijden. Zo hoop ik toch iets meer geld te kunnen sparen en ik vind het leuk om met locals in contact te komen, al praten ze soms onvertaanbaar Australisch. Het zijn vooral dezelfde mensen die je elk keer ziet dus op den duur wist ik al wel wat iedereen dronk. Nicky en Dave runnen de pub maar op een manier hoe ik het nooit zou doen. Het zijn aardige mensen maar ze houden wel van een aantal borrels per dag. Zelf als ze ziek zijn gaan er een paar flesjes mee naar bed. Karen en Norm horen ook bij het meubilair. Norm is een oude man die op reis was met de campervan maar is blijven hangen en Karen is een goede vriend van Dave. Zij zijn ook altijd in de pub en helpen mee. Op zondag is het Fun day of Anti social club hoe ze het noemen en dan spelen ze bierpong met andere vrienden/klanten.

Ik heb het prima naar mijn zin gehad bij de pub en ik pikte het werk snel op. In het begin dacht ik waar ben ik beland mede doordat er twee dronken mannen mijn kamer binnen vielen. Ze hadden ruzie en ik had hem niet goed op slot gedaan maar daarna had ik elke nacht een goede nachtrust. Na zeven dagen werken had ik af en toe nog vrije tijd en dan keek ik series, ging ik naar het zwembad, probeerde ik mijn spaans weer op te halen en kookte ik samen met Ilse. Ik was weer helemaal happy want ik kon mijn gezonde soepen en cakes weer maken. Daarnaast ging ik ook naar de sportschool en op dinsdag deed ik mee aan Boxercise, een leuke les met oefeningen en boxen zoals de naam het al zegt.

We zijn ook twee keer naar Toowoombah geweest met collega's om te winkelen, aangezien je in inglewood niet veel hebt. We hebben toen lekker gewinkeld en gegeten (een keer een dure Pai thai op maar hij was het waard). We zijn een keer met Ducky geweest, dat is de bijnaam van Nathan maar iedereen noemt hem zo,n..Het is ene aparte maar gezellig jongen en in de autorit van twee uur hebben we ons dan ook goed vermaakt. 

We zijn ook een keer met Florance en haar man Henry geweest. Zij sorteren altijd de kipfilet op het werk haha en we stonden af en toe samen.  Florance komt uit Maleisie, ze is heel gelovig en echt een beetje gek. Ik heb me dood gelachen om deze vrouw, deze foto zegt genoeg toch! 

Ilse werkte niet in de pub werken en woonde ergens anders. Ze had twee huisgenoten  (Felicia en David) uit Taiwan en samen met hun en twee andere jongens uit Korea gingen we een middag sushi maken. Ze maken beide helemaal andere sushi maar dat maakte het ook weer leuk. Het was lekker en een keer leuk om wat met andere nationaliteiten te doen.  

De tijd ging best snel en de laatste week hebben we goed afgesloten met een kerst barbecue op het werk. Hier konden we dan eindelijk de organische kip proeven. Ik ga het stiekem zelf een beetje missen. Ik vond het fijn om weer even op een plek te zijn maar ik ben ook blij dat we weer verder gaan reizen. We gaan eerst twee dagen naar Brisbane en daarna gaan we door naar Yamba. Vervolgens vieren we kerst en nieuwjaar in Sydney. Heel veel zin in! Daar zal ik snel meer over vertellen.