Kia Ora!

AUCKLAND, PIHA, PAIHIA, HAHEI EN RAGLAN. 

Op naar Nieuw Zeeland, met veel moeite een depature stempel van Australië kunnen regelen, toch bewijs dat we er zijn geweest. Na een vlucht van drie en half uur waren we er. Jaaaa ook hier wilden we een stempel van hebben! Dat hield in een half uur in de rij staan i.p.v. gelijk door de poortjes heen met ons e-paspoort. Je moet er wat voor over hebben maar ik ben happy!!

We starte in Auckland en daar verbleven we drie nachten. De eerste dag heerlijk uitgeslapen want we hadden weer een korte nacht vlucht en daarna de drukke stad verkend. De tweede dag zagen we Pablo weer! Onze Spaanse vriend van Fraser Island ookwel mijn mejor amigo (beste vriend). Het was heel leuk om hem weer te zien en in de avond deden we wat drankjes en kletsten we bij.

De dag erna gingen we samen naar Piha, een kustplaats in het noorden en het is populair surfstrand. Het is ook een van de gevaarlijkste stranden in het land omdat er een wilde branding en sterke onderstroom is. Als je Piha binnen rijdt zie je gelijk de Lion Rock, een steen die qua vorm lijkt op een jonge leeuw, is een natuurlijke barrière tussen noord- en zuid-stranden van Piha.

In Piha deden we eerst een kleine hike naar de Kitekite falls en verschillende wandelingen rond de stranden. Het was een mooie zonnige dag en de uitzichten waren prachtig. Toen was het alweer tijd om afscheid te nemen van Pablo en gingen we door naar Paihia. Ik had bijna de bus gemist want ik had mijn wekker niet gehoord. Ilse en ik sliepen ook voor het eerst op een andere kamer. Typisch maar het is allemaal goed gekomen. Wij reizen trouwens met Stray heel Nieuwe Zeeland door. Je kan dan verschillende routes kopen en je bus inboeken. 

Tijdens de bus rit stopte we bij een  Kauri boom. Kauri-bomen behoren tot de grootste bomen ter wereld en het warme klimaat van het Noordereiland zorgen ervoor dat deze bomen hier prima kunnen groeien. De regisseur van de film Avatar heeft zijn inspiratie (Tree of Light) opgedaan in een Kauri bos. 

De bomen zijn aan het uitsterven door een zieke en ze denken dat dat de besmetting ook via mensen kan komen. Ze proberen er van alles aan te doen, ze leggen bijvoorbeeld een pad van vlonders zodat er geen contact is met de grond of sluiten wandelroutes zoals de ene naar de waterval in Piha. Deze sluit binnekort, we moesten nu al wel onze schoenen schoonmaken. 

In het dorpje Paihai bleven we twee nachten en deze ligt dichtbij Cape Reinga. Op de tweede dag bezochten we Cape Reinga en dit is het op één na noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Reinga betekent 'onderwereld' in het Maori. Volgens het geloof van de Maori maakten de geesten van de doden zich hier klaar voor hun reis naar Hawaiki, de plek waar de eerste Maori rond 1300 vandaan kwamen.

Na kilometers lang door een verlaten gebied vol zand te hebben gereden waaronder het lange strand Ninety Mile Beach, bereik je de eenzame Cape Reinga Lighthouse. Hier heb je een eindeloos uitzicht over zee. Na het prachtige uitzicht gingen we naar Te Paki stream. Dit zijn de zandduinen dichtbij Cape Reinga, waar we mochten zandborden. Ik vond het weer geweldig ook al mocht je dit keer alleen op je buik. De zand bergen waren hoog dus dat was misschien maar beter. 

Helemaal onder zand gingen we weer terug naar Paihia en maakte we nog een stop op Ninety Mile Beach. Daar had je uitzicht op de zee en zag je een rots met een gat erin. Als laatste stopten we bij het Puketi Kauri Forest en daar zagen we nog meer Kauri-bomen. De grootste Kauri boom ongeveer 4000 jaar oud. 

In Paihia zelf deden we nog een strand wandeling de laatste dag voordat we terug gingen maar Auckland, waar we een nacht verbleven. De volgende ochtend veruilden we het drukke Auckland voor Hahei, een relax plekje aan het strand. De eerste dag regende het maar besloten we toch de hike te doen naar de Cathedral Cove. Het is een twee uur duurden hike langs kalksteen rotsen en kliffen, daarna eindigt het bij een wit strand met aan de zuidkant een enorme rotspartij. 

In de avond deden we mee met een echte kiwi bbq en dat smaakte weer goed. Vooral het toetje was erg lekker en ik ben helemaal fan van Hokey Pokey ijs (vanille ijs met stukjes honey comb). Hokey pokey-ijs staat in Nieuw-Zeeland na vanille-ijs zelfs boven aan de lijst van meest verkochte ijssmaken.

Op de tweede dag gingen we naar Hot Water Beach, waar warmwaterbronnen in het zand omhoog borrelen. Tijdens eb kun je een kuil graven en erin gaan zitten.. Toem we daar aan komen zagen we in de verte al een hele grote groep mensen heerlijk ontspannen in kuilen liggen. En uiteraard ook wat mensen die zich in het zweet werken om een mooie kuil te graven. Zelf had ik ook een schep en ben ik mijn eigen natuurlijke  spa pool gaan graven. Heerlijk alleen was het wel iets te warm! 

Het weer was beter deze dag dus besloten we de hike nogmaals te doen. Nooit gedacht dat ik twee keer dezelfde hike zou doen. Het was alleen veel drukker dan de dag ervoor dus betere foto’s kregen we niet maar altijd goed om even te wandelen. Ilse had in ieder geval genoeg energie want ze wilde bij Hotwater beach een lekkere koffie bestellen. Ze dacht ik doe eens gek en bestelde een macchiato. Het was alleen geen latte macchiato wat ze had gehoopt maar ze kwam aanzetten met een mini cupje. Ik heb zo gelachen, ze houdt al niet zo van koffie en dit was echt een shot espresso met een druppel melk. 

Vanuit Hahei gingen we door naar Raglan. Het is een heel leuk klein dorpje wat bekend staat om het surfen, het heeft een heel uitstrekt zwart zand strand en in het dorp hangt een vrolijke en relaxte sfeer. Voor boodschappen en lunch stopten we hier en aten we onze lunch met een prachtig uitzicht. Ons verblijf ligt een eindje buiten Raglan. Nadat we aangekomen zijn gaan we met de bus richting het strand om daar een bush walk te doen en op het strand te liggen. Ik had er voor gekozen om niet te surfen. De excursies in Nieuw Zeeland zijn namelijk erg prijzig. Eigenlijk is het hier nog duurder dan Australië ook met boodschappen enz. Maar goed het is hier zo mooi! Snel zal ik jullie meer vertellen.