Hitchhiking in the North and Heli-Hike in the South

17 maart 2018 - Franz Josef Glacier, Nieuw-Zeeland

WELLINGTON, ABEL TASMAN, WESTPORT EN FRANZ JOSEF

Tongariro crossing beginWe begonnen de dag met een heerlijk ontbijtbuffet want die hadden we nog te goed. Het was weer tijd om het National park te verlaten na twee dagen in een heerlijk hotel. We moesten zelf het vervoer naar Raetihi regelen, een plek twintig minuten verder op. We gingen hitchhiken (liften) want de bus ging een keer per dag en het is overigens heel normaal om dit te doen. We hebben reizigers ontmoet die zo heel Nieuw Zeeland door reizen. 

Uitzicht onderweg naar WellingtonGenoeg auto’s stopten en al snel hadden we een lift gevonden. Chris en zijn zoon wilden ons  afzetten. Ze vertelden dat ze onderweg waren naar Wellington. Aangezien we de dag erna daar ook heen gingen met Stray besloten we helemaal met ze mee te gaan. Zo hadden we een extra dag daar.  Chris vertelde veel onderweg over de dorpen waar we langs reden. We kwamen ook langs Foxton waar ze een grote oranje molen en een  oranje restaurant: “the Dutch Oven” hebben. Heel grappig om te zien. Het zonnetje was ook weer helemaal terug en we genoten van de mooie uitzichten. 

Luchtacrobatiek showIn de middag kwamen we aan in in de hoofdstad van Nieuw Zeeland en het was fijn dat we meer tijd hadden om de Wellington te verkennen. Door het prachtige weer gingen we gelijk de stad in. We dumpten de spullen bij het hostel en liepen langs de haven. Op dat moment was er iets verder een luchtacrobatiek show bezig. Daar zijn we gaan zitten en hebben we genoten van de mooie, grappige show! 


Uitzicht vanaf Mount VictoriaDe dag erna gingen we naar de top Mount Victoria. We hadden nog best wat spierpijn dus namen we de bus omhoog. Mount Victoria ligt aan de rand van de stad en biedt je het beste en mooiste uitzicht over de stad en de haven. Vervolgens deden we de wandeling naar beneden en kwamen dan uit bij Oriental Bay. Langs het strand liepen we terug naar het Te Papa museumcentrum. Later op die dag gingen ook naar het Te Papa museum, je vindt er leuke tentoonstellingen van verschillende thema's. Het is zo mooi, groot en nog gratis ook! Wij deden alleen het Mountians to Sea en War gedeelte. De beelden in het war museum waren zeer indrukwekkend gemaakt! Ze leken wel echt! 

Shocks (onze buschauffeur)Vanuit Wellington vertrekt de ferry naar het Zuidereiland, Picton en deze namen we de volgende dag. Het was nog een gedoe om überhaupt met de ferry mee te mogen omdat Stray ons niet wilde helpen. Dit moet je bij de buschauffeur regelen (ze wilde het nummer ook niet geven) en aangezien wij zonder bus naar Wellington waren gekomen, moesten we het zelf maar uitzoeken. De ferry zat dus vol maar door te bellen en te zeggen dat we van Stray waren konden we als nog mee! In Picton stond Shocks op ons te wachten onze nieuwe buschauffeur. Alle Stray drivers hebben een bijnaam. Shocks heeft zijn naam te danken omdat hij plaste tegen schrikdraad en dan weet je wel hoe het afliep haha. Hij lijkt een beetje op Ryan Gosling en draait goeide muziek. In heb begin moest ik even aan hem wennen omdat hij heel droog is maar ik mocht hem wel. 

Uitzicht tijdens een wandeling door Abel TasmanNa Picton reden we door naar Abel Tasman met een stop in Nelson. Het Abel Tasman National Park is één van de mooiste nationale parken van Nieuw-Zeeland maar ook de kleinste met 225 km2.  Het park heeft dichtbegroeide bossen, goude zandstranden, kloven, watervallen en grotten.Het was de Nederlander Abel Tasman die in de 17e eeuw dit prachtige gebied “ontdekte”.

Split-Apple RockDe dag erna deden we in dit mooie park de hike van 10 km. Eerst namen we de watertaxi en daarna begon te hike, terug naar onze accomodatie. Tijdens de boottrip zagen we zeehonden en de Split-Apple Rock. Deze rots midden in de zee heeft veel weg van een gespleten appel. We deden de Coastal walk en ondertussen kom je veel stranden tegen waar je heerlijk kan relaxen. Na de 10 km verwende we ons zelf met een heerlijke ijskoffie mmmm. 

ZeehondenkolonieAnderhalve dag is eigenlijk veel te kort op deze mooie plek. Ik hoop hier zeker ooit terug te komen. Onze volgende bestemming was Westport en dichtbij Westport deden we de Cape Foulwind Walkway. Dit is een wandeling langs de ruige kust en hier kun je genieten van het uitzicht en de zeehondenkolonie. In Westport zelf hebben we de plaatselijke bierbrouwerij bezocht voor een proeverij. Het leek me wel een keer leuk om mee te doen en aangezien ik hier best vaak bier drink. De brouwer levert alleen in Nieuw Zeeland Verschillende biereneen heeft een van de weinige gecertificeerde organische bieren te koop: Green Fern. Best wel een oke biertje maar de witbier vond ik het lekkerst. Een aantal vond ik ook helemaal niet lekker zoals pilsner. Naast bier mochten we ook een aantal ciders proeven en kregen we wat snacks. Na al die biertjes werd het toch iets te gezellig want Ilse en ik voelde hem goed, alleen had ik het idee dat wij de enige waren. Zijn wij nou echte Brabanders?

Pancake rocksNa een nacht in Westport weer verder naar Punakaiki voor een korte stop bij de Pancake rocks. Deze bizarre verschijnselen doen je denken aan enorme stapels, versteende pannenkoeken. Dankzij duizenden jaren regen, wind en opstuivend water hebben zich laagjes kalksteen ontwikkeld die worden gescheiden door dunne repen zachter kleisteen.

HelicopterDe reis vervolgden met een rit langs de kust, een deel van de weg was verwoest door de Cycloon van twee weken geleden. Deze nacht zouden we verblijven in Franz Josef want daar ging ik en Ilse de Heli hike doen. De volgende dag werden we wakker met heerlijke weer, de perfecte dag voor een heli-hike op de Franz-Josef gletsjer.

Heli hike viewsWe kregen crampons, boots, een stok en een heuptas waar alles in past en daarna gingen we naar de helikopter. De helikopter vlucht naar de gletsjer duurde ongeveer 5 minuten. Tijdens de vlucht heb je een prachtig uitzicht over de gletsjer. 

Op de gletsjer was het stralend mooi weer, ik had het zelfs best warm. Nadat we onze crampons (soort van studs) aan hadden begon Heli hikede hike van 2,5/3 uur over het blauwe ijs deels naar boven. Tijdens de tocht zijn we over en door verschillende ijsstructuren van de gletsjer heen gewandeld. Het was elke keer weer een verrassing waar je nu weer overheen moest lopen, klimmen of kruipen. Soms waren gangen zo smal dat je de Cleopatra move moest uitvoeren (schuiven met de voeten achter elkaar haha).  Onderweg dronken we heerlijk, vers gletsjer water en hadden we prachtige uitzichten. Het is een van de vetste dingen die ik tot nu toe heb gedaan!

Saint Patrick's dayDe tijd vloog voorbij daarna konden we genieten in de hotpools. In de avond werd in de bar bij het hostel Saint Patrick's day gevierd. Dit is een nationale feestdag van Ierland maar wordt vooral uitbundig gevierd door de Amerikanen. Op deze dag draag je groene kleding. Het was een leuke avond en ik had een beetje een Après-ski gevoel mede door de houten inrichting. Een gedeelte van onze Stray groep waren ook aanwezig en Coco was er ook. Coco heb ik leren kennen op een festival in Amsterdam. Heel grappig! Ik had haar al in Wellington gezien en we kwamen haar elke keer weer tegen. Wat een kleine wereld. Dit was het weer voor nu en mijn allerlaatste blog komt er nog aan, dus hou het in de gaten;)!  Tot snel!

Foto’s